Wspólnota nawrócenia

Ver el video

Puedes encontrar los subtítulos en tu idioma en la barra de reproducción de YouTube.

Leer

Wspólnota nawrócenia

 

Drodzy Współbracia, drodzy Bracia i Siostry.

W trakcie tych kilku minut pochylimy się nad II rozdziałem Konstytucji Redemptorystów „Wspólnota Apostolska”, a dokładniej nad 6 artykułem „Wspólnota nawrócenia”,  konstytucje nr 40, 41, 42. Warto zauważyć, że w naszych Konstytucjach słowa: apostoł, apostolski przewijają się niemal przez cały czas. Popatrzmy, jak nasze Konstytucje opisują „Cel dzieła misyjnego”. Kons. 11 wzywa nas, by spojrzeć głębiej na naszą działalność misyjną, na posługę jednania oraz na głoszenie Ewangelii celem doprowadzenia ludzi do pełnego nawrócenia i nazywa nas „apostołami nawrócenia”.

W moim języku jest takie powiedzenie: „Nigdy nie będziesz tańczyć przed publicznością jeśli nie tańczysz w swoim pokoju”, co znaczy: „prywatne zwycięstwo poprzedza publiczne”. Dopóki nie ma osobistego nawrócenia i pojednania oraz odnowy serca i myśli nasza posługa wśród ludzi będzie tylko brzęczącą miedzią albo brzmiącym cymbałem. Zatem mówiąc o naszej misji i posłudze Konstytucje wzywają nas do tego, by skupić się na osobistej i wspólnotowej odnowie życia.

Warto zauważyć, że w II rozdziale naszych Konstytucji ponowione jest wezwanie do wzmocnienia i wzrostu dobrej i zdrowej relacji z Chrystusem i współbraćmi. Wezwanie to jest zaproszeniem do odnowy od wewnątrz przez nieustanny postęp (Kons. 40) Celem tej wewnętrznej odnowy jest wzrost w podobieństwie do Chrystusa i rozwój gotowości do pójścia za Odkupicielem w naszej misji.

Kons. 41 zaznacza, że nawrócenie nie jest jednorazowym wydarzeniem ale nieustannym procesem, ponieważ jesteśmy w procesie stawania się. Punkt 2 Kons. 41 oraz Kons. 41 podają nam konkretne sposoby wzrastania w odnowie, są nimi: codzienny rachunek sumienia, częste celebrowanie Sakramentu Pojednania, praktyki ascetyczne i umartwienia.

Podzielę się pewną analogią zaczerpniętą z czasów mojego szkolenia w Korpusie Kadetów. Mam na myśli czytanie map. Kadet zrzucany był do wydzielonej lokacji w ciemność z pełnym ekwipunkiem z mapą oraz z kompasem. Jego celem było dotrzeć do wyznaczonego punktu w określonym czasie. W kluczowych miejscach musiał odnosić się do mapy, by określić właściwe współrzędne i podążać we właściwym kierunku. Najlepszą lekcję jak mógł otrzymać było to, że nawet drobny błąd – 1 lub nawet 0,5 stopnia rozbieżności między kompasem, a mapą mógł go zaprowadzić kilka kilometrów od punktu docelowego. Nawrócenie  i odnowa serca i umysłu w życiu osobistym i wspólnotowym jest jak dopasowywanie i porównywanie samych siebie do Odkupiciela. Mapą w naszym życiu jest słowo Boże, kompasem, za pomocą którego interpretujemy mapę, są nasze Konstytucje i Statuty.

Moja refleksja byłaby niekompletna gdybym nie dotknął samego centrum nawrócenia, o którym mówią nasze Konstytucje. Gdy spojrzymy głębiej na Kons. 42 zauważymy, że nawrócenie to nie jakieś ćwiczenie duchowe dla osobistego uświęcenia. Piękno i wyjątkowość naszym Konstytucji jest w tym, że wskazują na większy i istotniejszy powód nawrócenia, mianowicie na służbę misji. To nawrócenie ma dwa kierunki do wewnątrz i na zewnątrz.

Kierunek do wewnątrz daje nam jednak impuls do wyjścia do misji, zaś misja na zewnątrz przekonuje nas odnośnie konieczności skupienia się na życiu wewnętrznym i budowaniu relacji z Chrystusem i wspólnotą. U ewangelisty Łukasza czytamy (Łk 5, 4): „Jezus powiedział do Piotra: «Wypłyń na głębię i zarzuć sieci na połów»”. Moi przyjaciele, skoro jesteśmy wezwani jako apostołowie do nawrócenia i skoro nasze wspólnoty to „apostolskie wspólnoty nawrócenia” to nakaz Jezusa skierowany do nas nie różni się od tego, który dał Piotrowi. Rybak nie może zarzucić sieci na głębię, jeśli wpierw nie wciągnie ich do środka, do łodzi. Dopiero wtedy może je wyrzucić na zewnątrz, zarzucić na jezioro. To jest właśnie to połączenie między nawróceniem, a misją, o którym mówią nasze Konstytucje.

Dzięki wam wielkie. Módlmy się za siebie nawzajem, aby nasza wspólna podróż od wewnątrz na zewnątrz przynosiła owoce. I niech nasza misja wzrasta w komunii osobowej z Chrystusem i wspólnotą.

Z  Bogiem,

Autor: Vincent Sanjay CSsR
Tłumaczenie: Dariusz Dudek CSsR

 

 

This post is also available in: polski (Polaco) English (Inglés)